Projekt Warmia Mikołaja Kopernika ma na celu promocje Warmii i postaci związanych z Warmia od czasów pierwszego biskupa aż do ostatniego, przed rozbiorami, biskupa na Warmii Ignacego Krasickiego.
Za początek historii Warmii można przyjąć rok 1243. Wtedy to papież Innocenty IV ustanowił na ziemiach pruskich, skądinąd jeszcze niezajętych przez Krzyżaków, cztery diecezje, w tym warmińską.
Pierwszym warmińskim biskupem został wybrany Anzelm. Na terytorium diecezji wydzielono jedną trzecią ziem z przeznaczeniem na uposażenie biskupa i mającej niebawem powstać kapituły katedralnej. Ziemie te, będące dominium biskupim, położone w środku diecezji warmińskiej, podzielono na dziesięć komornictw. Zamieszkane one były przez pruskie plemiona Warmów, Natangów i Galindów. To właśnie od nazwy plemienia Warmów dominium biskupie wzięło swą nazwę.
Od początku swego istnienia Warmia wchodziła w skład państwa krzyżackiego, jednak cieszyła się dużą autonomią – w dominium biskup miał również władzę świecką nad swoimi poddanymi. Na początku byli to mieszkańcy tych ziem – Prusowie. Z czasem zaczęli przybywać osadnicy z Niemiec oraz z polskiego Mazowsza, gdyż wraz z podbojem kolejnych pruskich ziem prowadzono zakrojoną na szeroką skalę akcję osiedleńczą.
Po 223 latach w wyniku ustaleń II pokoju toruńskiego, dominium warmińskie (ziemie należące do biskupa i kapituły) zostaje włączone w granice Rzeczypospolitej i od tej pory określane mianem historycznej Warmii. Mimo przyłączenia do Polski, ziemia warmińska cieszy się dużą autonomią. Odrębność z ziemią mazurską pogłębia się jeszcze bardziej po sekularyzacji Prus Wschodnich – stają się one protestanckie, a Warmia pozostaje katolicka. Po 306 latach, wraz z I rozbiorem Polski, Warmia zostaje włączona do państwa pruskiego. W granice Polski ziemie te powracają dopiero po II wojnie światowej – w roku 1945.
Informacje o działaniach w projekcie zamieszczane będą na bieżąco w Aktualnościach.